-
Podstawy anatomii człowieka 16
-
Wykład1.1
-
Wykład1.2
-
Wykład1.3
-
Wykład1.4
-
Wykład1.5
-
Wykład1.6
-
Wykład1.7
-
Wykład1.8
-
Wykład1.9
-
Wykład1.10
-
Wykład1.11
-
Wykład1.12
-
Wykład1.13
-
Wykład1.14
-
Wykład1.15
-
Wykład1.16
-
-
Test - podstawy anatomii człowieka 1
-
Kartkówka2.1
-
-
Biochemia wysiłku fizycznego 7
-
Wykład3.1
-
Wykład3.2
-
Wykład3.3
-
Wykład3.4
-
Wykład3.5
-
Wykład3.6
-
Wykład3.7
-
-
Test - biochemia wysiłku fizycznego 1
-
Kartkówka4.1
-
-
Fizjologia wysiłku fizycznego 6
-
Wykład5.1
-
Wykład5.2
-
Wykład5.3
-
Wykład5.4
-
Wykład5.5
-
Wykład5.6
-
-
Test - fizjologia wysiłku fizycznego 1
-
Kartkówka6.1
-
-
Historia 1
-
Wykład7.1
-
-
Przepisy 13
-
Wykład8.1
-
Wykład8.2
-
Wykład8.3
-
Wykład8.4
-
Wykład8.5
-
Wykład8.6
-
Wykład8.7
-
Wykład8.8
-
Wykład8.9
-
Wykład8.10
-
Wykład8.11
-
Wykład8.12
-
Wykład8.13
-
-
Pozycje graczy 2
-
Wykład9.1
-
Wykład9.2
-
-
Elementy wyszkolenia technicznego 2
-
Wykład10.1
-
Wykład10.2
-
-
Taktyka 2
-
Wykład11.1
-
Wykład11.2
-
-
Motoryka zawodnika w piłce ręcznej 1
-
Wykład12.1
-
-
Test 1
-
Kartkówka13.1
-
Historia
Najprawdopodobniej dyscypliną, która stanowiła pierwowzór współczesnej piłki ręcznej, była rozgrywana już w starożytnej Grecji urania, która (na fali historycznych podbojów) zaadoptowana została także na grunt starożytnego Rzymu. Później, w wiekach średnich, mecze piłki ręcznej rozgrywane były między innymi w Niemczech, we Francji, Danii, Czechach, na Słowacji i Ukrainie. Proste zasady, szybka akcja i emocjonujący przebieg rozgrywek sprawił, że piłka ręczna podbiła także serca średniowiecznych Irlandczyków i Urugwajczyków. Jednak to kraje skandynawskie – współcześni mistrzowie szczypiorniaka – wpłynęły najmocniej na finalne ukształtowanie zasad tej niezwykłej dyscypliny.
Jako pierwszy, ogólne reguły gry spisał w 1989 roku Duńczyk Holger Nielsen. To on odpowiada za sformułowanie reguł o maksymalnym czasie przetrzymania piłki czy o zakazie biegania po boisku bez kozłowania.
Kolejny zbiór obejmujący zasady gry w piłkę ręczną opublikował w 1917 roku Max Heiser, który zakładał, że ta, bardzo kontaktowa i wymagająca ogromnej sprawności, dyscyplina powinna zainteresować głównie kobiety, które – w odróżnieniu od mężczyzn – niezbyt interesują się tradycyjnym footballem.
Stricte męska piłka ręczna powołana została do życia przez Carla Schelenza, który w 1919 roku ustanowił rygorystyczne restrykcje i opracował szczegółowe zasady gry, w oparciu o które – 13 września 1925 roku – rozegrano w Halle pierwszy, oficjalny mecz piłki ręcznej pomiędzy drużyną Niemiec i Austrii, zakończony wynikiem 6 do 3.
W 1928 roku piłka ręczna zadebiutowała na Igrzyskach Olimpijskich, a pierwsze mistrzostwa świata w piłce ręcznej rozegrano w 1938 roku w Niemczech. W tym czasie drużyny składały się z siedmiu (wersja duńska) lub jedenastu (wersja niemiecka) graczy.
Obie formy dyscypliny funkcjonowały obok siebie przez wiele lat. Z biegiem czasu, wariant siedmioosobowej drużyny zaczął jednak skutecznie wypierać bardziej liczną – niemiecką wersję. Rozgrywki piki ręcznej próbowano też przenieść z hali na wolne powietrze. Dyscyplina w tym wariancie zadebiutowała na życzenie pewnego krzykliwego dyktatora z wąsikiem podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w Berlinie w 1936 roku, a karierę jako Feldhandball (dosłownie – polowa piłka ręczna) oficjalnie zakończyła w 1976 roku.
Od tego też roku także piłkarki ręczne dopuszczono do startu w ramach igrzysk olimpijskich. Od tego również czasu także rozgrywki kobiet nadzorowane są przez IHF, czyli powołaną do życia w 1946 roku International Handball Federation.
Gra polskich Legionistów ze Szczypiorna
Szczypiorniak to typowo polska, kojarzona jedynie w kraju nad Wisłą nazwa piłki ręcznej. Wszystko przez to, że pierwsze, rodzime rozgrywki tej niezwykłej dyscypliny zaczęto organizować w niewielkim Szczypiornie.
Debiutujący w 1917 roku i stawiający pierwsze na polskim gruncie kroki zawodnicy pochodzili z I i III brygady Legionów Polskich. Internowani po kryzysie przysięgowym oficerowie umilali sobie czas organizując emocjonujące i zacięte mecze szczypiorniaka właśnie, podpatrując zasady gry u niemieckich wartowników.
Inna teoria głosi, że jedenastoosobowy szczypiorniak to wynalazek czysto polski. Legendy donoszą bowiem, że więzieni żołnierze – z dbałości o kondycję i z nudów – stworzyli dyscyplinę emocjonującą, pozwalającą utrzymać formę i wyzwalającą z negatywnych emocji.
Niezależnie od tego, jakie były faktyczne początki polskiej wersji piłki ręcznej – pewnym jest, że gra zapoczątkowana przez Legionistów ze Szczypiorna szybko podbiła serca innych mundurowych, między innymi żołnierzy Batalionu Pogranicznego, a rok 1918 uznaje się za symboliczny początek tej dyscypliny w Polsce, której oficjalnym reprezentantem jest (od 1928 roku) Związek Piłki Ręcznej w Polsce.
Obecnie piłka ręczna to dyscyplina olimpijska, którą uprawia ponad 30 milionów osób w 159 krajach (przynajmniej tyle państw jest zarejestrowanych w Międzynarodowej Federacji Piłki Ręcznej IHF).